Meldunek na pobyt czasowy uniemożliwia wymeldowanie ze stałego miejsca pobytu
Była żona Naszego Klienta wystąpiła z wnioskiem o jego wymeldowanie. Wskazała, iż Nasz Klient wyprowadził się z dotychczasowego miejsca zamieszkania we wrześniu 2021 r. i od tego czasu przebywa w innym miejscu. W trakcie postępowania ustalono, iż po wyjeździe do innego miejsca Nasz Klient zameldował się tam na pobyt czasowy. Sprawa trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, który orzekł, iż: „legitymowanie się zameldowaniem na pobyt czasowy znosi obowiązek wymeldowania się z miejsca dotychczasowego pobytu stałego na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 139, poz. 993 ze zm.), a w postępowaniu o wymeldowanie z miejsca pobytu stałego uniemożliwia przyjęcie, iż zostały spełnione przesłanki do wymeldowania z art. 15 ust. 2 in fine tej ustawy”. WSA w uzasadnieniu wskazał, iż zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z 10 kwietnia 1974 r. osoba, która opuszcza miejsce pobytu stałego lub czasowego trwającego ponad 3 miesiące, jest obowiązana dopełnić obowiązku wymeldowania się. W przypadku, gdy nastąpiło opuszczenie miejsca pobytu stałego bez dopełnienia obowiązku wymeldowania się, na wniosek strony lub z urzędu orzeka się o wymeldowaniu z pobytu stałego na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy z 10 kwietnia 1974 r. Powołując się na wyrok WSA w Warszawie z dnia 22 września 2005 r. (sygn. akt IV SA/Wa 600/05) WSA wskazał, iż to całokształt zachowań zameldowanego powinien wskazywać, iż lokal, w którym był na stałe zameldowany, przestał być miejscem koncentracji jego interesów życiowych oraz że zerwał on z nim wszelkie trwałe więzy oraz że powinien się wymeldować. W postępowaniu o wymeldowanie nie można w związku z tym pominąć żadnych dowodów, z których wynika charakter pobytu strony w nowym miejscu. WSA podkreślił, iż prawidłowe ustalenie przesłanek wymeldowania z pobytu stałego wymaga uwzględnienia specyfiki wzajemnego stosunku dwóch meldunków dokonanych przez różne miejscowo organy meldunkowe, właściwe dla zameldowania na pobyt stały i na pobyt czasowy.
Organ gminy prowadzący ewidencję ludności jest związany stanowiskiem innego organu ewidencji ludności, wyrażonym poprzez decyzję o zameldowaniu osoby pod określonym adresem na pobyt czasowy. W czasie trwania zameldowania osoby pod określonym adresem na pobyt czasowy, nie można kwestionować czasowego charakteru tego pobytu i przyjmować, na potrzeby postępowania o wymeldowanie z pobytu stałego, że miejsce zameldowania na pobyt czasowy jest nowym miejscem pobytu stałego. Pobyt w nowym miejscu nie zawsze traci, pomimo jego długotrwałości, charakteru czasowego, a zatem nie można przyjąć, iż przekształcił się w pobyt stały. Tak jest w razie wykonywania pracy poza miejscem pobytu stałego, co w przypadku Naszego Klienta słusznie orzeczono. Dlatego bez wyeliminowania z obrotu prawnego czasowego zameldowania nie można uznać, iż Nasz Klient bez wymeldowania opuścił dotychczasowe stałe miejsce zamieszkania, a więc, że zostały spełnione przesłanki z art. 15 ust. 2 ustawy z 10 kwietnia 1974 r.